عملکرد قالب اکستروژن و ابزار آن ( بخش 5)

سایش در قالب اکستروژن

سایش قالب به عنوان یک اثر سطحی بصورت حذف یا از دست رفتن ماده از سطح قالب تعریف می شود. سایش از اهمیت فنی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار است زیرا نحوه سیلان و شکل فصل مشترک قالب و ماده را تغییر می دهد و در نهایت بر اندازه، شکل و کیفیت ماده در حال سیلان از میان قالب تاثیر می گذارد. سایش عموماً توپوگرافی سطح را تغییر داده و ممکن است باعث خسارات سطحی شدید شود. سایش معمولاً بصورت چسبنده، ساینده، خوردگی، خستگی، فرسایشی، مالشی یا ضربه ای دسته بندی می شود. فرآیند اکستروژن مستقیم، زمانی پیچیده می شود که به دلیل فشار بالا و سرعت نسبی بین بیلت و محفظه و بین قالب و ماده اکستروژن در ترکیب با عمل سایش و چسبیدن، منجر به نوسانات ناگهانی دما و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دماهای بالا شود. قالبها شدیداً تحت بارگذاری قرار دارند. در اکستروژن یک مقطع طویل، قالب ممکن است باز بماند و لذا ابعاد از دست می رود. سایش ساینده تدریجی تر است، اما در دماهای بالا مجدداً شتاب می گیرد. چنین شسته شدن قالبی گاهی اوقات توسط سایش چسبنده می شود.