کارگاه اکستروژن آلومینیوم و کنترل فرایند آن(بخش4)

این اامات معمولاً در میلگردها و دیگر اشکال ساده برآورده می شود. لکن با افزایش پیچیدگی قالب، حصول تمامی اامات ذکر شده مشکل می گردد.در تولید پروفیل آلومینیوم برخی از عواملی که باید در طراحی و ساخت یک قالب در نظر گرفته شود عبارتند از: الگوی سیلان، حداکثر فشار ویژه، شکل هندسی مقطع، نسبت اکستروژن، ضخامت دیواره و اندازه زبانه ها و طول سطح تماس قالب و نهایتاً تلرانسهای مقطع نادرست می تواند باعث ایجاد سطوح تغییر شکل بحرانی شود که منجر به تشکیل رگه های قابل رؤیتی بر روی سطح محصول نهایی خواهد شد. به منظور دستیابی به سیلان یکنواخت ف از میان تمامی قسمتهای قالب بالاخص در مقاطع نامتقارن دارای ضخامت جداره های متفاوت، مهارت و تجربه مورد نیاز است. مقاومت به سیلان در قسمتهای باریک قالب بیشتر از بقیه قسمتها بوده و طول سطح تماس قالب در این نواحی باید کاهش یابد. اگر به اندازه های این موانع سیلان ف توجه کافی نشود، محصول اکسترود شده تاب دار خواهد شد. در طرح اولیه تولید مقاطع توپر، برخی قوانین اصلی که تعیین کننده موقعیت روزنه قالب است نیز باید رعایت شود.

به دلیل اینکه برخی عوامل در فشار دادن تولید پروفیل آلومینیوم از میان قالب در یک پرس دخیل می باشند، ایجاد یک رابطه نزدیک مابین اصلاح قالب و طراحی اولیه مبتنی بر عملکرد پرس، طراحی ابزار و حفظ و نگهداری آنها ضروری است. توسط ساها سیستمی جهت جمع آوری ارامترهای مورد نیاز به منظور مستندسازی صحیح و تجزیه و تحلیل کارآیی و عمر قالب برای قالبهای مخصوص تولید مقاطع توپر و توخالی طراحی شده است (به ترتیب در جداول 9-2 و 9-3). علاوه بر کارایی قالب، یک سری آزمایشات نیز با استفاده از یک چک لیست فرآیند اکستروژن می تواند انجام شود تا بهترین پارامترهای فرآیند ممکن را برای یک قالب خاص با یک آلیاژ خاص تعیین نماید. همین تجزیه و تحلیل می تواند تعیین کننده بهترین طراحی قالب جهت بهره‌وری و کیفیت محصول بهتر نیز باشد. فلوچارت متغیرهای قالب در شکل 9-6 نشان داده می شود. پارامترهای حاصله از جداول 9-2 و 9-3 برای تجزیه و تحلیل کارایی و عمر قالب باید از طریق فلوچارت بررسی شوند.